سایر نشانه های ایمپلنت های زایگومنت

سایر نشانه هایی برای ایمپلنت های زایگومنت عبارتند از ایمپلنت های شکست خورده معیوب، افزایش سینوس شکست خورده یا سایر روش های پیوند، و توانبخشی بعد از تومور و رزتاسیون های تروما. در ماگزیلای خلفی آتروفی، به طور کلی یک ایمپلنت زایگومنت در هر طرف از ماگزیلا، در ترکیب با  2 الی 4 ایمپلنت متعارف در ناحیه قدامی قرار می گیرد.

با از دست رفتن شدید استخوان که جایگذاری ایمپلنتهای قدام امکان پذیر نیست، 2 ایمپلنت زایگومنت دیگر ممکن است در یک موقعیت پیشانی قرار گیرد. ایمپلنت های زایگومنت به طور معمول بلافاصله با یک پل رزین ثابت می شوند تا بیماران بتوانند در همان روز دندان های خود را جایگذاری کنند.

خلاصه

          ·       ایمپلنت های زایگومنت طولانی تر از ایمپلنت های دندانی معمولی هستند، به طوری که آنها می توانند به استخوان بسیار قوی در نزدیکی فک دسترسی پیدا کنند

          ·       ایمپلنت زایگومنت می تواند به عنوان یک جایگزین برای عملیات پیوند استخوان های پیچیده استفاده شود و امکان انجام عمل جراحی را فقط در یک مرحله ساده فراهم می کند.

          ·       بسته به وجود استخوان، ممکن است فقط یک یا دو ایمپلنت زایگومنت را همراه با 2 الی4 ایمپلنت معمولی دندان برای حمایت از ترمیم (دندان مصنوعی) استفاده کنیم.

          ·       در مواردی که از دست رفتن استخوان شدیدتر است، تا 4 ایمپلنت زایگومنت ممکن است برای دستیابی به یک پایدار برای بازسازی استفاده شود.

ایمپلنت زایگومنت با وجود کمبود استخوان، جایگزین دندان ها می شود

ایمپلنت های معمولی دندان نیاز به حداقل 10 میلی متر از استخوان دارند و باید گشتاور 35 نانومتر را به منظور بارگذاری سریع مجاز بدانند. با ایمپلنت های زایگومنت می توانید دندان های جدید خود را در یک روز بدون نیاز به صبر کردن برای بازسازی استخوان و جراحی پیوند زدن داشته باشید.

چرا فک پایین من برای ایمپلنت کافی نیست؟

دلایل مختلفی وجود دارد که چرا یک فرد ممکن است استخوان کافی برای حمایت از ایمپلنت های استاندارد برای جایگزینی دندان های از دست داده شده را نداشته باشد. در اینجا لیستی از رایج ترین موارد را برای شما شرح می دهیم:

زمانی دندان های طبیعی خود را از دست می دهید

به محض این که دندان های طبیعی خود را از دست بدهید، بافت نرم (لثه ها) و استخوان شروع به باز تولید می کنند. یک فرایند طبیعی و غیرقابل برگشت است. نکته اینجاست که بدن ما چیزی بی فایده را حفظ نمی کند دیگر نیاز نیست جای دندان را حفظ بکند. بعد از مدتی، هنگامی که شما تصمیم به جایگزینی دندان های خود با ایمپلنت های دندانی می گیرید، با بررسی  دندانپزشک  وتشخیص اینکه آیا استخوان باقی مانده در فک بالا برای حمایت از پیچ های تیتانیوم و زیرکونیا دارد یا خیر. در مورد منفی، پیوند استخوان قبل از روش قرار دادن ایمپلنت معمولی مورد نیاز است.

بعد از عمل پیوند استخوان

بعد از آن شما نیز باید برای بهبودی (حدود 6 تا 8 ماه) صبر کنید. آخرین مرحله شامل قرار دادن ایمپلنت ها و زمان بهبودی اضافی است تا پیچ ها بتوانند با استخوان جدید ادغام شوند. همانگونه که میبینید روش بسیار طولانی و برای بیماران ناخوشایند  است. بعد از 12 ماه و سه عمل جراحی، بخواهد دندان های جدید خود جایگذاری بکند.

ایمپلنت هایزایگومنت و کاهش زمان انتظار بهبودی شما

ایمپلنت های زایگومنت به طرز چشمگیری باعث کاهش زمان انتظار شما برای دریافت آنها می شود، زیرا  در همان روز اول قرار ملاقات می توانید دندان های خود را جایگذاری بکنید، و می توانید با دندانهای مصنوعی برای همیشه خداحافظی بکنید.

به علت تروما یا حادثه

تصادفات در هر سنی اتفاق بیفتد، بنابراین اگر بخشی مهم از فک بالا را از دست بدهید؟ آیا می خواهید بدون دندان بمانید؟ راه حل این است برای پیدا کردن یک جراح دهان معتبر که قادر به وارد کردن ایمپلنت در استخوان گونه و پروتز دندان است مراجعه بکنید.

ایمپلنت های زایگوتی چگونه کار می کنند؟

آمار نشان می دهد که جراحت بالا، دندان مولر یا دندان های بیکوسپیدی که استفاده می شود نرم تر و نازک تر از آن است که بتوان در قسمت جلویی دهان پیدا کرد. برای حمایت از ایمپلنت های معمولی، این میزان ضعیف به آن متکی نیست.

با استفاده از پروتکل zygoma

جراحان ایمپلنت زایگومنت را از داخل دهان از قله آلوئولار وارد می کنند. با توجه به ساختار، ایمپلنت های زایگومنت می توانند در کنار سینوس های ماگزیلاری قرار گیرند مانند تصویر زیر نشان داده شده است.روشی جراحی باعث کاهش خطر سینوزیت می شود. برای ایجاد ثبات بیشتر،  یک تا چهار ایمپلنت استاندارد را می توان در قسمت جلویی فک فوقانی اضافه کرد.

آزمایشات قبل از عمل و برنامه ریزی سه بعدی

برای برنامه ریزی روش جراحی، شما باید چند امتحان بدون درد را انجام دهید:

رادیوگرافی پانورامیک (2D)

این امتحان اشعه ایکس برای گرفتن تصویر بزرگ ضروری است، اما این کافی نیست، زیرا اجازه نمی دهد که دندانپزشک دقیقا میزان حجم استخوان را ارزیابی کند؛

ضبط با استاتیک و پویا

ضبط اجازه می دهد تا تکنسین دندان از ابتدا خلق انسداد کامل یک بار ایمپلنت گونهای و پروتز دندان در محل را ارزیابی بکند.

آزمون خون و آزمون آلرژی بیهوشی

از آنجا که جراحی نیاز به بی حسی موضعی دارد. دندانپزشک با امتحان خون و تأیید  اینکه شما به بی حسی حساسیت ندارید مطمئن می شود.

لبخند

یک مدل مطالعه از طریق تصحیح لثه ایجاد شده است، بنابراین تکنسین دندانپزشک می تواند پروتزهای موقت را بلافاصله بعد از اعمال جراحی ایمپلنت و برای 2 تا 4 ماه آینده بسازد.

ترموگرافی کامپیوتری پرتو کونیک (CBCT)
CBCT مهمترین امتحان اشعه ایکس است که شما باید انجام دهید. با چرخش تنها در اطراف سرتان، توموگرافی کامپوزیتی کانونی می تواند یک مجموعه داده حجمی از استخوان ها،لثه ها، سینوس ها و سایر ساختارهای تشریحی را بدست آورد.

نرم افزار اسکن سه بعدی 3D

همه تصاویر را جمع آوری می کند و یک مدل مجازی سه بعدی 3D را ایجاد می کند که دندانپزشک می تواند عملا ایمپلنت های زایگوما را قرار دهد. سپس یک راهنمای مته پلاستیکی بر اساس قرار دادن ایمپلنت مجازی ساخته می شود.

چگونه بسیاری از ایمپلنت های zygoma نیاز دارم؟

مورد 1:

شایع ترین مورد زمانی است که جراح قصد دارد 2 ایمپلنت زایگومنت را در هر طرف از ماگزیلا قرار دهد. این ایمپلنت ها ممکن است از طریق آلوئول سرخرگ سینوس عبور کنند و به گونه ای پیچیده شوند.

مورد 2:

دندانپزشک می تواند با قرار دادن پروتزهای بیشتر و ثبات و استحکام، 1 تا 4 ایمپلنت استاندارد تیتانیوم را به جلوی فک در ناحیه ای که دندان های فوقانی مورد استفاده قرار می گیرد، اضافه کند. ایمپلنت های متعارف نیز می توانند به سمت چپ 45 درجه قرار بگیرند.

مورد 3:

در شرایطی  که استخوان کافی وجود نداشته باشد، ممکن است تا 4 ایمپلنت برای پایداری پروتز دندان استفاده بشود.

مرحله پروتز

زمان بارگزاری ایمپلنت دندان مصنوعی یا پل به طور موقت به آنها متصل می شود. پروتز موقت دارای  این هدف است که بیمار امکان خوردن، خوب صحبت کردن و حس خوب زیبایی را ارزیابی بکند.

دندان مصنوعی از اکریلیک ساخته شده و شامل 10 تا 12 دندان رزین کامپوزیت پروتز است. معمولا دندان مصنوعی دارای لثه صورتی برای پر کردن فاصله بین بافت نرم و پایه دندان های مصنوعی می باشد.

پس از جراحی، بهبودی و زمان بهبودی

بعد از جراحی ممکن است خونریزی، تورم و درد در ناحیه درمان دیده شود. کیسه یخ  در جهت کنترل تورم  به شما کمک می کند. و تجویز آنتی بیوتیک از 5 تا 7 روز برای جلوگیری از عفونت و علاوه بر این، برای مقابله با درد، داروهای ضد بی حسی بسیار مفید هستند.

شستشوی پس از عمل  با دهانشو کنترل خوبی بر باکتری های دهانی دارد و شما باید از آن استفاده کنید مگر اینکه یک داروی خاص ضد انسداد وجود داشته باشد. دهانشویه کلرهگزیدین مقدار باکتری در حفره دهان را کاهش می دهد و باعث بهبودی روند بهبودی می شود.

تقریبا 2 ماه پس از جراحی ، دندانپزشک شما:

          ·       پروتز را باز کن

          ·       بازنگری ناحیه جراحی

چندین بار به دندانپزشک مراجعه کنید تا پروتز دندانی را تنظیم کنید، و روند بهبودی را بررسی کنید.

4 الی 6 ماه بعد، متخصص پروتز دندان پروتز موقت را با قطعی جایگزین می کند و در نهایت بازسازی دهان شما تمام می شود !!!

مزایای ایمپلنت دندان زایگومنت نسبت به نمونه های دیگر

          ·       پیوند استخوان یا افزایش سینوس ضروری نیست به طرز چشمگیری زمان را کاهش می دهد برای رسیدن به ترمیم کامل دهان.

          ·       خطر کاهش شکست روند ادغام ایمپلنت.

          ·       در واقع، استخوان گونه از جاوااسکریون بالا بسیار سخت تر است و ایمپلنت های زایگومات خیلی طولانی تر و قوی تر هستند.

          ·       بیمار دیگر از بی دندانی خجالت زده نمی شود، زیرا او همیشه در دهان دندان خواهد داشت.

          ·       عمل جراحی را می توانید در حالت آرام بخش IV انجام دهید در حالی که در خواب هستید.

          ·       افراد مبتلا به آتروفی فک فوقانی بالا می توانند جایگزین دندان های خود را با ایمپلنت به جای ادامه پروتز های غیر قابل نفوذ متحرک کنند.

          ·       زیبایی شناسی بیمار برابر یا بهتر از دندان های طبیعی است زیرا ممکن است رنگ و شکل دندان های مصنوعی را تنظیم کند.

پیش بینی و میزان موفقیت ایمپلنت دندان زایگومنت

این یکی از چندین روش همه در 4 می تواند به صورت قابل پیش بینی در فک بالا انجام شود، زیرا ایمپلنت ها بسیار طولانی تر و قوی تر هستند. میزان موفقیت 98%  ایمپلنت زایگومنت بسیار بالا است.

خطرات و عوارض

شايع ترين عارضه اي که در ارتباط با ايمپلنت زايگومنت وجود دارد، سينوزيت است. بخاطر سوراخ بینی سینوس ماگزیلاری باکتری می تواند دسترسی آسان به منطقه سینوس داشته باشد.

و به نظر می رسد برنامه ریزی یک عمل جراحی اضافی سینوسی و بارگذاری فوری ایمپلنت ها باعث کاهش یا حتی ریسک سینوزیت می شود.

عوارض جانبی دیگری که در طول و پس از قرارگیری ایمپلنت های زایگومنت گزارش شده است عبارتند از:

          ·       پرستزی عصبinfraorbital ،

          ·       فیستول اوریسینال.

          ·       سوراخ شدن مدار.

نتیجه

ایمپلنت های zaygomatic همراه با دندان مصنوعی ثابت راه حل قطعی برای بیماران است که استخوان کافی در فک بالا ندارند. جراح زیبایی با مهارت و با تجربه مناسب انجام می دهد.

CBCT تنها امتحان اشعه ایکس است که می تواند راه موفقیت را هدایت جراح در هر مرحله ضمانت کند.

فراموش نکنید

اگر شما دندان های طبیعی ندارید، اما هنوز باید دهان خود را تمیز نگه دارید. در واقع اولین علت شکست اپیلاسیون به نام پری ایمپلنت ، باکتری هایی است که پلاک دندانی را تشکیل می دهند. و دو بار در سال به دندانپزشک مراجعه بکنید.